Janus
de afloop (uit elk beeld hangt een draadje te bengelen)
van het geheugen staat er op om af te lopen, het geluid
wil als het windeltje fijngazig verband om & om
het vingertje van de juf in mij, die daar, die venter
met het hoepelrokje, ze
neigt nogal naar wijzen op
geritsel in de kinderhoofden
& kras kras draait een stel tandwieltjes
het affe af op de glasplaat
het willen, de gespierde hoop
& andere wedstrijden van publiek spreken
verdringen zich in handenwringende koppeltjes
aan de randen van de tekstgleuf
The Invisible Shield
als het krijsen begint, eindigt de krijs (weinig gebruikt)
als het zingen begint, eindigt de zang
als het ruisen begint, is er
de afloop
nog
Velvet
uitstaande fluitvogels bij peertjeslicht te fluitvogelen hangen
Duw op C – haar kooien, haar maan, haar withete vijvers!
hoe weet het donker rond de gloeidraad
dat het donker donker is?
zo stort zich mijn zien zich
op het zien van de blonde
bleke vlek in het vage
je vuur aan de lont
Ik hak ribbeltjes in het fluweel van je verdwijnen
ik giet je adem zachtjes in de eindeloze geulen
pas op, daar kom je
(piep)
J O Y Y O J
O Y J J Y O
Y J O O J Y
SUN(T)RA(NCE) 