Pleasure
Het raken van het ene
raakt het andere dat het ene raakte
maar nu raakt het andere het ene, zo
dat het andere het ene is dat er niet was,
daarnet toen het raken het raken was
van het ene.
Hier.
transcribing the wurks of SUN RA & his ARKESTRA
Pleasure
Het raken van het ene
raakt het andere dat het ene raakte
maar nu raakt het andere het ene, zo
dat het andere het ene is dat er niet was,
daarnet toen het raken het raken was
van het ene.
Hier.
Spiral Galaxy
sleep ik het slepen van je stralende hoofd
terug in je hand – het zo te houden
(de camera beweegt de trap op
daarom komt het naakt een ietsje
vlugger) wil je waarvoor eeuwige
dank (met je vette fikken
van mijn vogels blijven) ja
jij daar haar
huid in alle rafels glinstert
als schuim op de lippen
van een mystiekertje,
natuurlijk ik wie anders
ik ben de barst in je
alephjeslip lefjeslip
lijfje slip
slip
slp
l
Prelude in C# Minor
neer ligt het hert, druipt
framboise, vuur likt & geconfijt
boert het verderf verder
groen gaat het rijtje af
Quiet Ecstacy
de pianist voert de pianist uit & zijn liefde
voor de herhaling schuift tussen de ladders
de handen in elkaar
wij worden bezemsterk wij
worden trilling wij
halen stof om in stof
wij laten in de spanning
de spanning van de stille
ekstase ontstaan
zodat het branden het branden betreft
van stralen in het stralen van ons bestaan
(de afloop is waar het afloopt)
Aurora Borealis
In de onzichtbare draaiing van de hemelen
kan je middels een doordeweekse lichtekooi,
zo’n frêle, wulpse freule met een jurk vol gaten,
vrij makkelijk het bestaan aantonen
van polarisatie, de regelmaat van de klok
die we met de trams & de trolleys
de zingende telegraafdraden
& een ontembare verbalisatiedrang
in het hart hebben gewekt
van het ons als een buitenaardse hoer
omringende buiten:
je neukt haar, je betaalt
& weigert verder nog
de hemel in te kijken.
(Why Can’t You Go Somewhere There)
wij lijnen ze uit wij die lijven van ons
wij bergen ze ver die holtes in hompen
wij houden de monden vol rein geweten
onze leugencellen lekken niet of nauwelijks.
hoog de spiegel in je ogen kromt mij in jou om &
hoor de spiegel in de auto kraakt de auto in &
hier de spiegel in scherven kreunt van de steden
maar nu geen tasten met stralen zij willen zien
vandaar: barst toetert de turkooizen toeterman
& in een haalbaar toerental spint het hier
de folie van het nu af tot de naaktslak ik
als toverbol opbolt: o toverbol o bolleknol. kak.
wij faden out & weg. de kuip loopt leeg. waarom,
als wij al van nergens hier toe kwamen, komen nooit
wij ergens daar?
rev. 20/06/2011
The Beginning
Slijp je glinsteren aan het botte van dit bollen
rek je slijmen tot een schitteren om & om dit duren
bot ben ik & knol
met binnenin het tere witte
van het tere witte land
(ex-strandkeien)
zoals -excuseert u mij de activering-
je tong in die mondholte van je
het licht tegen je tanden duwt,
er duister uit betrekt
(chocola met sinaas)